Aart Kleijer: een innemende ?drammer' die laaggeletterdheid op de kaart zette
· leestijd 1 minuut Cultuur(door Christiaan Schutte)
ZWOLLE/KAMPEN ? Bevlogen, innemend, wat drammerig af en toe, de grens opzoekend, een beetje stout zelfs, maar bovenal charmant. Als één man de karaktereigenschappen in zich herbergt van de geboren lobbyist dan is het wel Aart Kleijer zo bleek vrijdag nog maar eens tijdens zijn officiële afscheid als regiocoördinator van de Stichting Lezen en Schrijven.
In de Zwolse Buitensociëteit werd Kleijer toegesproken door meerdere mensen. Soms ontdek je dan als toehoorder nog weer een verrassende kant. En niet dat Kleijer niet weet te verbazen ? in tegendeel zelfs zo werd duidelijk ? maar hij zette zijn uitgebreide repertoire aan overredingskracht telkens in voor hetzelfde doel: laaggeletterdheid terugdringen. Het is voor een belangrijk deel aan zijn inzet te danken dat er taalcoaches zijn in de regio IJsselvecht en verder onder andere Taalpunten (in bibliotheken) en een taalmeter.
Kleijer verrichtte veel pionierswerk en deed dat met verve. Of zoals Soler Berk het treffend verwoordde: ?Aart kreeg zijn zin'. Berk die in hoedanigheid van Programmaleider Taal voor het Leven het pad van Kleijer kruiste, refereerde daarbij aan de kop van een artikel op de website van dagblad De Stentor. Hoewel die betrekking had op een wapenfeit van Kleijer als ?oud-directeur van de Trimaran, vechtend voor een centrale plek van zijn school in de samenleving' kan die karaktereigenschap moeiteloos worden doorgetrokken naar andere domeinen. Dat althans volgens Berk die grappend opmerkte dat je dit dus tegenkomt als je Aart Kleijer googelt.
Voorzitter Frits Kelkensberg van de werkgroep laaggeletterdheid Hardenberg sprak van een ?goedaartig' virus. ?Aart weet mensen namelijk zo te raken en te enthousiasmeren dat ze graag een stapje extra doen in de strijd tegen laaggeletterdheid.? Daarbij maakt Kleijer graag gebruik van een uitgebreid netwerk dat is vertakt in onder andere het bedrijfsleven, onderwijs en de politiek. Zomaar nee accepteren is niet iets dat Kleijer graag doet. Zijn gevleugelde uitspraak ?Tom Poes verzin een list' vindt hierin zijn oorsprong. ?Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan?, is een ander motto van Kleijer dat hier goed op aansluit.
Kleijer sprak aan het einde van het officiële gedeelte de aanwezigen toe. Hij bedankte hen, de sprekers en niet in de laatste plaats zijn vrouw, zonder wiens steun hij niet zo veel had kunnen bereiken. Ook drukte Kleijer de mensen nog eenmaal op het hart hoe belangrijk een goede beheersing van het Nederlands is. Op het werk, om mee te draaien in de maatschappij en zelfs in de liefde. Aangrijpend is het voorbeeld van een jongen die op een briefje schrijft ?leif miesje' in plaats van ?lief meisje'. Goed of slecht zijn met taal is volgens Kleijer kortom een wereld van verschil.
