Afbeelding
Foto: Koen Meijeringh

Gerards Coronakrabbels: Deel 27: Verdraaid functioneel

· leestijd 2 minuten Sport

Het coronavirus regeert. Dikwijls beseffen we nauwelijks wat we meemaken en verlangen we terug naar de goede tijden waarin we leefden als ‘God in Nederland’. Een periode die nog maar even achter ons ligt, maar toch zo ver weg lijkt. In de huidige moeilijke periode probeer ik wat verlichting te brengen met een reeks ‘Coronakrabbels’. Over alledaagse dingen in de wondere wereld waarin het coronavirus voorlopig nog steeds de dienst uitmaakt.

Brillen. Ik heb er altijd al een hekel aan gehad. Een bril haalt mooie elementen weg bij de mens. Ik merkte het toen ik vele jaren geleden op een waterpolotoernooi een vrouw had versierd. Ze nam me mee naar huis. Liggend in haar bed hoorde ik een zachte tik. Ze legde haar bril op het nachtkastje. Vervolgens draaide ze zich om en ik zag een vrouw in volmaakte schoonheid. Ze zag er echt ineens een stuk beter uit.

Ik heb het niet op brillen, maar ook ik moest er uiteindelijk aan geloven. Ik trachtte het zo lang mogelijk uit te stellen. Met name als automobilist op de weg was dat een probleem. Op bekend terrein hoefde ik geen borden te lezen, maar op minder bekende wegen is het toch wel handig als je af en toe kunt lezen wat er op een verkeersbord staat.

Toen ik bij voetbalwedstrijden ook niet meer voldoende rugnummers kon ontcijferen, was de grens bereikt. Dit kon zo niet langer. Ik moest voortaan door het leven als brildragende Nederlander. In al die jaren ben ik nooit verliefd geworden op mijn bril, verre van dat. Draagcomfort heb ik nooit ervaren, ondanks de prachtige verhalen van diverse verkopers. Maar brillen zijn wel functioneel. Ik zie wat ik moet zien.

Het is eigenlijk goed te vergelijken met vaccineren. Niet uitdagend, niet aantrekkelijk, maar wel verdraaid functioneel. Vele jaren geleden ging ik voor het eerst op vakantie naar Turkije. Een of andere vaccinatie werd toen nog dringend aanbevolen. Ik ben geen fan van vaccinaties. Het doet me denken aan vroeger. Toen ik als kleine jongen veel last had van mijn oren en steeds een spuit in mijn oor kreeg. Dat voelde niet heel fijn. Ik weet mijn laatste bezoek aan de oorarts nog goed te herinneren. Ik dacht aan pijn, maar de spuit bleef onaangeroerd. Vol ongeloof verliet ik het gebouw om nooit meer terug te keren. Ik was uitbehandeld.

Ondanks de negatieve gedachten liet ik zonder pardon een spuit zetten in mijn arm om veilig op vakantie te kunnen in Turkije. En daar heb ik nooit spijt van gehad. En met mij veel landgenoten. Zonder pardon lieten ze zich vaccineren om verre oorden in Azië, Afrika en Zuid-Amerika te kunnen bezoeken.

Maar de afgelopen tijd leek iedereen ineens bang voor de spuit. Bang voor het ‘gevaarlijke’ vaccin. De gekste waanideeën circuleerden op internet. Sommigen zijn zelfs bang dat ze straks in de tang zitten bij de overheid, omdat er een chip bij het vaccineren zou worden geplaatst. Dikwijls lezen mensen niet goed, maar rare teksten worden soms wel eens te goed gelezen. Maar wat schetst m’n verbazing. Ineens staan de mensen in de rij voor een vaccin. Verschillende beroepsgroepen verdringen zich om de veel geplaagde minister Hugo de Jonge heen om een voorkeurspositie te bemachtigen. Ineens schijnt het niet meer uit te maken welke bestanddelen een vaccin bevat.

De Stentor publiceerde afgelopen zaterdag een groot artikel met allerlei vragen en antwoorden over het coronavaccin. Een goed informerend stuk. Zonder bril kon ik dit prima lezen. Van dichtbij is mijn zicht nog steeds prima, wat dat betreft zijn mijn ogen nog behoorlijk functioneel.

Ik legde de krant weg, zette mijn bril op en richtte mijn blik op de TV. Toch wel handig zo’n bril. Even later ging ik naar bed. Ik had mijn bril nog op. Ik legde de bril op m’n nachtkastje en hoorde een zachte tik. Ik dacht aan vroeger, kroop tegen m’n mooie vrouw aan zonder bril met het idee dat ik nog lang niet aan de beurt ben voor een verdraaid functionele prik in coronatijd.

Gerard Meijeringh

Broederkerk
Regiobijeenkomst van stichting 'Kom over en help' Algemeen 11 uur geleden
Wethouder Richard Boddeus neemt de handtekeningen in ontvangst
Actiegroep Muziekpad bestendigt protest met honderden handtekeningen Algemeen 19 uur geleden
Een eigen moestuin; Alex oefende er in Kampen al mee, maar straks heeft hij een immense moestuin voor eigen biologische teelt (foto: Attest Communicatie)
Freelancer De Brug vertrekt naar Bulgarije (8): Natuurlijk wil ik ook een eigen moestuin Algemeen 27 mrt, 15:57
Andries Heidema
Provinciale Staten wil verder met Commissaris van de Koning Andries Heidema Algemeen 27 mrt, 15:41
Het pronkstuk van Hanneke Peters, aldus zoon en dochter Frank en Dorien Peters.
Hanneke Peters exposeert postuum in Margaretha (5 foto's) Algemeen 27 mrt, 11:22
Afbeelding
>>Video<< Beschilderde balklagen uit 17e eeuw ontdekt in rijksmonument Vloeddijk Algemeen 27 mrt, 11:05