Kwartels en andere kleine dieren; in Bulgarije hebben Alex en Elise straks een kleine boerderij (foto: Attest Communicatie)
Kwartels en andere kleine dieren; in Bulgarije hebben Alex en Elise straks een kleine boerderij (foto: Attest Communicatie) Foto: Aangeleverd.

Freelancer De Brug vertrekt naar Bulgarije (8): Tinus Kwartel en andere diertjes

· leestijd 2 minuten Algemeen

Door Alex de Jong @ Attest Communicatie

Ik wil al enkele jaren graag zelfvoorzienend leven. Dus keek ik filmpjes van Amerikaanse ‘homestead’-ers. Zij leerden me dat de Japanse kwartel een zeer efficiënt dier is voor zelfvoorzienend leven. Dus toverde ik, om te oefenen, onze schuur in december 2021 om tot kwartelverblijf.

Iets meer dan een jaar lang had ik kwartels in mijn schuur. Ze leggen al vanaf een week of zeven eitjes en zijn met een week of negen al volgroeid en dus niet alleen geslachts-, maar ook slachtrijp. Zeer efficiënt. Hoewel de eitjes kleiner zijn dan die van een doorsnee kip, zijn ze veel gezonder; immense vitaminebommetjes, boordevol mineralen.

Klompen
Goede vriend Marcel noemde me, de dag nadat ik met deze hobby was begonnen, ‘Tinus Kwartel’. Dus claimde ik die URL, tuigde het op met tekst en foto’s en verkocht uiteindelijk niet alleen de eitjes, maar ook het vlees van de haantjes aan een ieder die het wilde proberen. Zo leverde de hobby nog meer op dan plezier alleen.
Want plezierig was het! Ik had een doel in het leven: vogels verzorgen. Leuke, grappige diertjes die ook nog eens een heel apart geluid produceerden. Soms ging ik naast hun hok zitten, keek alleen maar naar ze en probeerde hun geluid na te apen. Het was een nieuwe hobby. Ontspannen. Leuk. Alleen dat slachten van de ‘overtollige’ vogels was nog wel een ‘dingetje’. Ik vond dat ik dat moest kunnen, wilde ik ooit zelfvoorzienend kunnen leven. Net zoals pake (opa in het Fries) vroeger. En net als hij wilde ik ook konijnen voor hun vlees. En nog zoveel meer.

Stank en muizen
Ik kocht een simpele broedmachine. In ‘no time’ had ik een hok vol met vogels. Ik verkocht ze per setje van drie hennen en één haan. De broedmachine was nog maar net leeg, of de volgende batch eieren ging er alweer in. Man, wat was dat verslavend. Zo ontzettend leuk!
Helaas vonden onze Turkse buren het wat minder geslaagd. Begrijpelijk. Bij zomerdag trokken de uitwerpselen vliegen aan. Het stonk; hoe goed ik ook mijn best deed om de boel schoon te houden. En er kwamen muizen op af. Natuurlijk verstopte ik het voer in tonnen, maar de muizen bleven komen. Kortom: overlast voor de buren. Dus toen eenmaal het huis in Bulgarije was gekocht, vond mijn Elise het tijd worden om de boel te verkopen. ‘Dan begin je daar maar weer opnieuw. Hebben we ook geen buren meer die er last van hebben.’

Sindsdien is het erg stil in het hok. Zelfs de muizen zijn vertrokken. En ik? Ik kan niet wachten om aldaar deze hobby weer op te pakken. Al blijft slachten nog steeds een ‘dingetje’. Misschien dan toch maar vegetariër worden? Tenslotte heb ik ook al een moestuin van twintig bij twintig meter ingetekend…

Alex de Jong is tekstschrijver en schrijft als journalist regelmatig in De Brug. Alex: “Mijn avontuur is te volgen via columns in De Brug en via www.ourbulgarianadventure.com (en mij inhuren als tekstschrijver kan nog steeds). Dovizhdane!”