DE MAN EN DE MONDKAPJES
· leestijd 1 minuut Ingezonden IngezondenAfgelopen zondagmorgen liep ik een gebruikelijk rondje door en buiten Kampen. Ik was een minuut of 10 onderweg toen ik op de Bovenbroeksweg liep richting Zwartendijk. Ter hoogte van de sportvelden zag ik een oudere man druk bezig mondkapjes met zijn handen uit het gemeentelijk groen halen.
Hij had een plastic zakje in z’n hand. Daarin zaten wat blikjes en mondkapjes in. Ik ging een gesprek met hem aan. Hij had een hekel aan die mondkapjes. Het waren er ook best wel veel maar niet alle mondkapjes worden opzettelijk weggegooid. Soms vallen ze gewoon uit een jaszak. Ik gaf hem een compliment zei dat hij goed bezig was. Ik liep weer door.
Na een meter of tweehonderd, ter hoogte van de Bazuinkerk, liep ik terug. Ik moest die man te kunnen helpen? bedacht ik mij. Ik sprak hem weer aan en stelde mij voor. Of hij dit vaker deed. Ja, dat deed hij.
Toen hij z’n hond nog had ging het gemakkelijker want toen had hij nog z’n dagelijks rondje. Ik vroeg of hij een afvalgrijper zou kunnen gebruiken. Dan hoefde hij immers niet zo diep te bukken. Dat wilde hij wel. Ik zou kijken wat ik voor hem kon doen.
Ik vroeg bij de werf van de Gemeente Kampen of zij een grijper hadden voor die man. Dat bleek geen probleem. Vanmorgen ging ik terug naar die man. Hij was bezig in de voortuin. Ik gaf hem de grijper, een afvalzakkenhouder en een rol vuilniszakken. Hij was er erg blij mij. “Ik ga de groenstrook rond de sportvelden nu ook doen!”, zei hij. “Nu heb ik weer een doel zonder hond”. Hij vertelde ook dat hij op Hart voor Kampen gaat stemmen. Niet op mij maar op Henk Prinsen. Wat daar zwemt hij wekelijks. Het zij hem vergeven.
Piet Bergstra, raadslid Hart voor Kampen
