Waarom de gemeente Kampen nog geen Dierenwelzijnsbeleid heeft
· leestijd 1 minuut Algemeen“De wetenschap levert steeds meer bewijs voor de intelligentie en het intense gevoelsleven van dieren”, lees ik in een column over verduurzaming. Voor mij geen nieuws. Wanneer je met regelmaat in het gezelschap van een dier bent, heb je dat al snel door. Ik heb al mijn leven lang een dier in huis en ik zou het ook niet anders willen. Maar dat is voor iedereen anders: de één heeft veel met dieren en de ander helemaal niets. Maar of je nou veel of weinig met dieren hebt, ze zijn er en iedereen heeft ze op een manier nodig en er moet rekening met dieren gehouden en verzorgd worden.
Vrijheid
Vijf vrijheden: vrijheid van honger en dorst. Vrijheid van lichamelijk ongemak. Vrijheid van pijn, verwonding en ziekte. Vrijheid van angst en stress. De vrijheid om natuurlijk gedrag te vertonen.
Dit zijn de vrijheden waar een dier (wettelijk) recht op heeft en waaraan je kunt meten hoe het gesteld is met het welzijn van het dier. Of dit nou een wild dier betreft of een gehouden dier. Wij mensen zorgen ervoor dat dieren deze vrijheden behouden, als eigenaar maar ook binnen de gemeente. Hiervoor zijn bijvoorbeeld afspraken gemaakt met opvangcentra om wilde dieren die gewond zijn geraakt, op te vangen. Ook zijn er regels die vertellen wanneer je een dier wel of niet mag gebruiken als onderdeel van een evenement en wat er gebeurt als er een dier gevonden wordt. In de gemeente zijn er verantwoordelijkheden en regels voor alle dieren die zich binnen de gemeentegrenzen bevindt, behalve landbouwdieren. Landbouwdieren vallen onder landelijk en provinciaal beleid. Alleen via vergunningen kan de gemeente het dierenwelzijn van landbouwdieren beïnvloeden, zoals bijvoorbeeld het wel of niet toestaan van het bouwen van een schuilstal in het landschap.
Onze burgemeester
Een gevonden dier is automatisch eigendom van de burgemeester. Gelukkig draagt hij het dier ook automatisch weer over aan de opvangcentra. Het zou wat zijn als hij met bakjes voer in de handen tussen de katten, honden en buizerds niet meer toe zou komen aan het besturen van de gemeente. Het geeft wel een gezellig beeld, maar het zou niet reëel zijn al dat werk op één persoon te schuiven. Daarvoor zijn dus die opvangcentra die vaak (grotendeels) vrijwillig dit voor onze gemeente doen. Dit is een van de afspraken en regels waar we in de gemeente mee te maken hebben wat betreft dierenwelzijn.
Dierenzaken goed geregeld
In de gemeente Kampen wordt er op meerdere manieren voor de dieren (wilde- en huisdieren) gezorgd. Maar de maatregelen en afspraken hiervoor zijn nog niet vastgelegd. Dus wat we doen voor onze dieren en waar afspraken en verantwoordelijkheden liggen, is niet voor iedereen duidelijk. Dat moet anders. GroenLinks pleit voor een dierenwelzijnsnota met daarin alle afspraken en maatregelen die zorgen voor het welzijn van onze gemeentelijke dieren. Daarin zullen vraagstukken zoals: ‘Mag een dier gebruikt worden als decor van een evenement in onze gemeente?’ of ‘Wat doen we met onze groene omgeving om het leefgebied te behouden en zoveel mogelijk te vergroten, zodat de dieren er in alle vrijheid kunnen leven?’, beantwoord worden.
Het is belangrijk om het welzijn van onze dieren goed geregeld te hebben en dat transparant en duidelijk in een nota opgeschreven te hebben. Zonder dierenwelzijnsbeleid op papier kunnen inwoners en de raad niet controleren of de gemeente het goed doet en kan de raad geen kaders en ambities meegeven. Dus om antwoord te geven op de titel van dit stukje: ik heb geen idee.
