Column Kamper ambassadeur: Beestenboel

Kampenaar Margriet Vonno-Landman vertrok in augustus 2017 als ambassadeur voor Nederland naar Singapore. In De Brug doet zij periodiek verslag van haar belevenissen.

Mijn opa Kanis was niet alleen ‘olieboer’ maar ook rattenvanger. Van hem heb ik geleerd dat ratten in nood donkere plekjes opzoeken. Het is daarom verstandig om je broekspijpen in je laarzen te stoppen als je op jacht gaat. Zo voorkom je dat een rat via jouw benen een veilig heenkomen zoekt. Nuttige kennis die ik nooit vergeten ben.

Rondom ons huis in Singapore heb ik te maken met een diverse dierenpopulatie. Gelukkig ben ik – mede door de wijze lessen van mijn opa – niet bang voor welk dier dan ook. En dat komt hier goed van pas. In het dichtbevolkte Singapore is er niet altijd ruimte voor wilde wezens. Ik woon in een groene wijk vlak bij de beroemde Botanische tuin en dat trekt veel dieren.

In onze tuin kan ik genieten van een stel kaketoes. Inmiddels weet ik dat die in groepen leven en samen gezellig heel veel lawaai maken als ze hun lievelingseten (verse stervruchten) eten. Ook is het geluid van een koppel neushoornvogels indrukwekkend. Die roepen vooral elkaar, net als zwanen blijven zij hun leven lang samen. In Nederland geniet ik van het geluid van de merel, hier in Singapore luister ik graag naar de zang van de Chinese wielewaal.

Verderop in de tuin leven onze minder onschuldige dieren zoals de familie ‘spitting cobra’, giftige slangen. Hoewel zij vooral in vrede met ons willen leven, vonden onze bezoekers ze toch best eng. Wij hebben dat opgelost door vlak naast het terras vulkanische grond te strooien. Daar houden slangen niet van en zo hebben we ons gebied naar tevredenheid verdeeld.

De grote en kleine varanen weten hun weg tussen alle andere dieren te vinden. En als er weer eens te veel bijennesten zijn, dan kunnen wij die inmiddels verplaatsen naar andere gebieden zonder dat er een bij het leven laat.

Omdat er veel vruchtbomen in de tuin zijn, zijn wij ook populair bij de lokale vleermuizenpopulatie. Dat kunnen er soms wat veel worden. De oplossing die we nu hebben gevonden is om bij te grote aantallen de lichten buiten in de nacht aan te laten. Een paar dagen later is de groep dan weer verder getrokken vanaf onze dakranden.

Duurzaamheid is een belangrijk thema voor mij als Nederlands ambassadeur. Zo geef ik regelmatig publieke optredens om het belang van duurzaam handelen door overheden, bedrijven en individuen onder de aandacht te brengen. Het is voor mij persoonlijk ook planten, bloemen en dieren een kans geven. Binnen in het huis hadden wij tot voor kort slechts één dier, Tubby, de dwerghamster van mijn dochter. Maar inmiddels is er een huisgenoot bijgekomen. En wat voor een.

Op zolder hoorde ik de afgelopen weken wat geschuifel op de vliering. Geluiden die ik niet thuis kon brengen. Een expert is er op afgestuurd en die concludeerde dat een civetkat in een hoekje van de zolder verblijft. Enkel overdag. Dit hele schuwe dier trekt er in de nacht op uit om vruchten te zoeken.

Er is nog weinig leefruimte over voor dit bedreigde dier dat zo schuw is dat mensen in Singapore het vrijwel nooit zien. Best bijzonder dat het zich veilig voelt bij ons. We hebben daarom besloten om ook Luna, zoals hij nu heet, zijn plekje te gunnen in ons huis. Wij helpen hem en hij helpt ons: de specialist stelde namelijk droogjes dat wij nu nooit zullen last krijgen van ratten, want die laat een civetkat niet toe in zijn territorium.