‘Meester Kak’ verruilt schoolmeesterspen na 42 jaar in het vak voor die van schrijver

(door Nick de Vries)

KAMPEN - Al maanden geleden sprak Jac Ruiten mij als eindredacteur van De Brug aan. In september zou hij na 42 jaar stoppen met het onderwijs. Hij had er zin in, maar filosofeerde ook over de plek die hij als gepensioneerde in de samenleving zou innemen. Wat kon hij bijdragen als de schoolbel straks een oneindige vakantie aankondigde? Zou het niet leuk zijn als hij iets ging schrijven voor De Brug?

Maanden later zit ik bij hem aan tafel en Jac is druk geweest. Voor hem een stapel papieren met plannen en in zijn hoofd nog meer plannen: samen met Jan Liefting een rariteitenkabinet voor toeristen beginnen, Afrikaanse wilde dieren schilderen op groot doek, meer zingen. Jac is niet van plan naar de Intratuin te tuffen voor een bak Geraniums.

Dichtbundel

Sommige plannen abstract, anderen concreet. Zo heeft hij de schoolmeesterspen al verruild voor die van de schrijver. Een dichtbundel over het leraarschap ligt in klad voor hem. 42 gedichten, voor ieder schooljaar één, met vermakelijke anekdotes uit zijn tijd. Zoals die over die vrolijke raasbol, die dikwijls de klas op stelten zette en het leuk vond om Jac vanachter een openstaand raam keihard Meester KAK te noemen. Hiermee bedacht hij zonder het te weten de naam voor de dichtbundel.

“Het boekje, Meester Kak, vat mijn carrière samen in dichtvorm”, vertelt Jac. “Het bestaat uit waargebeurde verhalen, met humor gepresenteerd. Ik denk dat het ook leuk is voor beginnende leraren. Zij kunnen lezen hoe ze het wel, maar ook hoe ze het niet moeten aanpakken”, aldus Jac met enige zelfspot.

Op zien Kampers

Verhalen vertellen zit hem in het bloed. De raskampenaar organiseert samen met Robbie van der Weerd al jaren ‘Op Zien Kampers’. Een variété waarin Kampenaren met hun eigenaardigheden centraal staan, voor een groot deel door Jac geschreven. De avonden zijn steevast uitverkocht. Ruiten weet de bezoekers een vermakelijke spiegel voor te schotelen en kent de Kamper samenleving door en door. 

Die kennis wil hij in gaan zetten voor enkele rubrieken voor De Brug. “Wat zou je ervan vinden als ik, net als bij Op Zien Kamers, wat markante Kampenaren een podium zou geven. Maar nu probeer ik ze te vatten in een rubriek voor de krant?”, aldus Jac.

Een uitstekend idee. 

Wa’k nog wol zegg’n gaat de rubriek heten die Jac binnenkort maandelijks in De Brug publiceert. Jac: “Er zijn zoveel Kampenaren op leeftijd die een bijzonder leven leiden of een unieke hobby hebben”, vertelt Jac. “Sommigen in de spotlight, anderen op een zolderkamertje. Ik wil hun levens tonen door iedere week iemand een aantal vaste vragen te stellen. Wat zijn hun hobby’s, wat hun drijfveren? Zo krijg je hopelijk een mooi beeld van: de Kampenaar.”

Jac is met pensioen, maar creatiever dan ooit. Juist nu heeft hij de tijd om alle ideeën in zijn hoofd vorm te geven. De dichtbundel en nieuwe rubriek zijn daar de eerste uitingen van. Binnen enkele weken is de nieuwe rubriek te lezen in De Brug, de bundel ligt niet lang daarna in de winkel. En als het aan Jac ligt blijft het daar niet bij. “Ik heb nog ideetjes zat.”

Jouw opstel of gedicht in De Brug?

Jac mag dan gestopt zijn met het onderwijs, maar hij houdt een warme band met de scholen van Kampen. Daarom kwam hij met het idee om de kinderen uit onze gemeente aan het schrijven te krijgen. Hij wil dat doen met de rubriek ‘Schrijvers in de dop’. 

Wat Jac betreft klimmen leerlingen van basisscholen de komende tijd in de pen om een gedicht of mooi opstel te schrijven en iedere maand wordt bepaald wat het mooiste gedicht of verhaal is. Dit verhaal krijgt dan een plekje in De Brug. De teksten van de schrijflustige jeugd hebben dan een publiek van zo’n 20.000 huishoudens. Een mooie manier om de jeugd aan het schrijven te krijgen. Jac gaat de komende tijd zijn relaties binnen de scholen aanspreken om dit idee van de grond te krijgen.

Ik wil in De Brug de levens van de Kampenaar onder de aandacht brengen