Raadspraat: KampenDichterbij

Het Geroep der strate

Onlangs was ik met mijn vrouw een weekend in Zeeland, Walcheren. Wij waren daar niet de enigen en we kwamen daar ook Kampenaren tegen, van de kerk en de politiek. We waren ook in Middelburg, een mooie stad met een middeleeuws verleden en dat maakt de stad voor toeristen aantrekkelijk. Op de Lange Delft, de winkelstraat, was het druk alsof er geen corona was (dat valt de lokale overheid niet te verwijten, daar zijn we immers zelf verantwoordelijk voor).  Maar, geen fiets te bekennen. Ook in deze stad vind je ‘fietsparkeerplekken’. Nu is Middelburg qua bebouwing niet te vergelijken met Kampen. Het centrum van Kampen is langgerekt, vandaar al die dwarsstegen, terwijl het centrum van Middelburg meer ‘rond’ is. Dat maakt de situering van fietsparkeerplekken in Kampen meer uitdagend. En ik moet zeggen, dat Kampen het zo slecht nog niet doet wat het fietsparkeren betreft. 

Bericht aan de reizigers

Maar, indachtig het advies drukte te vermijden, zocht ik de stilte op. En dan kom je nog wel het een en ander tegen. Dwalend door de straatjes viel mij een ding op, dat je overigens ook in veel andere steden ziet, maar dat ik tot op heden nog niet in Kampen heb aangetroffen. Het betreft geen nieuw fenomeen, het bestaat al veel langer. Kunst in de openbare ruimte: Straatpoëzie. Straatpoëzie nodigt uit tot nadenken, beschouwing en prikkelt de nieuwsgierigheid. Straatpoëzie is gratis en dag en nacht bereikbaar.  Straatpoëzie maakt Kampen nog aantrekkelijker. Nu doen we in Kampen best veel aan kunst, maar aan straatpoëzie bij mijn weten nog niet. Wel hebben we de onvolprezen gevelreclames, maar een gedicht of dichtregel op een gevel heb ik nog niet gezien. Hoeft trouwens niet uitsluitend op een gevel, maar kan ook op/in een kademuur op het wegdek of op een andere creatieve manier.  Dat kun je dan maar beter aan kunstenaars overlaten. Het mag wel letterlijk en figuurlijk groots en meeslepend zijn.

Voor wie dit leest

En dichters hebben we ook. Denk maar aan onze stadsdichter en haar voorgangers. De enige verwijzing naar een dichter(es) vond ik in de Hof van Breda (een pareltje, overigens). Daar is op een bescheiden plaat het gedicht ‘Het Carillon’ van Ida Gerhardt aangebracht.  Ook ligt een steentje in het Koeplein met de naam van Ida Gerhardt met onder haar naam een dichtregel uit genoemd gedicht (de steentjes zijn trouwens wel aan een opknapbeurt toe). Is wel een beetje mager voor zo’n groot dichteres. En Ida Gerhardt is toch niet alleen van Zutphen (of Hattem)? Het zou toch mooi zijn als je in Kampen  onverwacht zo’n gevelgedicht van haar of een ander ziet oprijzen en dan denkt: daar moet ik meer van weten! Dus Kampen verkennen! \En een kenner van poëzie hebben we ook al: Bort Koelewijn. Hij begint elke raadsvergadering met een gedicht. Vast ook een liefhebber. En misschien kan de St. Cas ook iets betekenen…

En zoekt u contact met de ChristenUnie raadsfractie?fractie@kampen.christenunie.nl.