Oogziekte laat Wiecher Dalsem zien wie echte vrienden zijn

KAMPEN - Het nieuws kwam aan als een mokerslag. Toen Wiecher Dalsem begin dit jaar te horen kreeg dat hij lijdt aan een progressieve oogziekte die zijn blik steeds verder vernauwt ‘trok dat de grond onder zijn voeten vandaan’. De bekende Kamper indoor-roeier beschikt echter over een groot sporthart. Dat maakt dat Dalsem er weer volle bak voor gaat.  

 Wel kreeg hij daar steun bij van een aantal mensen. Mede om hen te bedanken, geeft Dalsem een interview aan weekblad De Brug. Dalsem heeft nog een andere reden om dat te doen. Want hoewel velen inmiddels weten van zijn handicap -Dalsem maakt er bepaald geen geheim van- gebeurt het nog steeds dat mensen verbaasd zijn als hij hen voorbij loopt in de stad zonder te groeten.  “Als mensen mij van de zijkant naderen zie ik ze echt niet. Dat kan heel ongeïnteresseerd overkomen”, zegt Dalsem. 

Hij moet lachen om de denkbeeldige situatie en dat zal niet voor het laatst zijn tijdens het gesprek. Wiecher ‘acteert nu eenmaal alleen op optimisme’. Stilletjes in een hoekje bij de pakken neer zitten, is niet aan hem besteed.  Tegelijkertijd is Dalsem heel open over de enorme impact van zijn handicap. Hij maakt het niet mooier dan het is. Dalsem: “Iemand adviseerde mij te spreken over een beperking omdat dat minder zwaar en minder generaliserend klinkt. Ik heb echter gewoon een handicap. Punt.” Deze handicap maakt bijvoorbeeld dat Dalsem niet meer kan autorijden. Het Porteum, de middelbare school in Lelystad waar hij lesgeeft, gaat Dalsem gelukkig helpen. Nu heeft Dalsem al een eigen leslokaal. “Als ik eerst allerlei drukke gangen door moet, loop ik zo een van de jongens die daar lopen van de benen”, licht Dalsem toe. 

De oogziekte die Dalsem heeft, heet Retinitis Pigmentosa. Het komt er kort gezegd op neer dat de staafjes (lichtgevoelige cellen) in het oog worden aangetast. Deze aandoening is relatief zeldzaam. Ze kent bovendien meerdere varianten, waarvan Dalsem er uitgerekend een heeft die al bijna helemaal niet voorkomt. In het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen, waar de ziekte werd geconstateerd, hadden ze nog nooit iemand gezien met de variant van Dalsem. 

De ziekte werd definitief vastgesteld na een uitvoerig onderzoek met bijzonder fel licht en flitsen. Dat onderzoek was echt vreselijk. Toen ik thuis kwam, heb ik mij meteen in het zweet gewerkt om mezelf uit de put te trekken. Roeien en sporten in het algemeen zijn een grote uitlaatklep voor mij”, aldus Dalsem, die tot overmaat van ramp in het voorjaar ook nog eens corona kreeg. Een maand lang kon hij niet doen wat hij het liefste doet. “Ik ben toen heel diep gegaan”, aldus de indoor-roeier. 

In die periode leerde Dalsem ook zijn vrienden kennen. Een aantal mensen is hem door dik en dun blijven steunen. Zoals bij sportschool SFC waar Dalsem traint. “‘Als jij niet goed meer kunt zien, halen en brengen wij je wel met de auto’, zeiden ze mij bij SFC. Dat is misschien wel de mooiste reactie die ik in deze tijd heb gehad”, aldus de dankbare Kampenaar. In de sportschool van Suat Azer wordt Dalsem begeleid door Monique Reumer. Van haar leerde hij alternatieve krachtoefeningen, zoals deadliften terwijl je op een zogenoemde Bosu bal staat. Omdat je zodoende ook nog eens je evenwicht moet zien te bewaren, train je nog meer spieren dan bij een gewone deadlift. Dalsem: “Ik ben daar nog weer sterker door geworden.”

Iemand anders die Dalsem wil bedanken is Heidi Zomer van Koninklijke Visio, een expertise centrum voor slechtzienden. Zij is Dalsem tot een enorme mentale steun geweest. En ook zijn sponsor Kalua Keuken is pontificaal achter Dalsem gaan staan. Het heeft Dalsem enorm goed gedaan. Inmiddels heeft ook de voorzitter van de roeivereniging waarvan Dalsem lid is, steun toegezegd. Buiten roeien zonder begeleiding zal voor Dalsem in de toekomst moeilijk worden. Het indoorroeien kan hij echter altijd prima blijven beoefenen. “Ik train en roei wedstrijden op een Concept2 roeier waarbij het mogelijk is om je smartphone op aan te sluiten en met een app het aantal roeislagen en de snelheid te horen”, aldus Dalsem. 

Dat gezegd hebbende is zijn centrale zicht nog steeds goed. Dalsem: “Ik kijk in een koker en daarbinnen zie ik prima. Die koker zal echter alleen wel steeds kleiner worden” Het bizarre daarbij is dat het een erfelijke ziekte is. Anders gezegd heeft Dalsem de aandoening altijd al gehad, maar ondervond hij daar lange tijd geen hinder van. Pas toen hij problemen kreeg met eerst zijn linkeroog had Dalsem door dat er iets mis was. “Eerst dacht men dat dit kwam door staar”, aldus Dalsem, die kijkend naar de hemel op een gegeven moment vijf manen zag in plaats van eentje. Later bleek dat bij de staar die hij had ook nog de Retenties Pigmentosa kwam. 

De staaroperatie heeft gelukkig het centrale zicht erg verbeterd wat een grote opluchting was. Omdat Dalsem er pas op latere leeftijd de gevolgen van ondervindt, hebben specialisten goede hoop dat het proces niet heel snel gaat. Dalsem: “Garanties zijn er echter niet. Ik ga alleen uit van het positieve. Gewoon doorgaan is het enige dat ik kan en wil doen.” 

Dalsem is op het moment erg goed aan het trainen en denkt weer hard te kunnen roeien. De eerste echt grote wedstrijd na drie wedstrijden is het Australisch Kampioenschap wat hybride wordt georganiseerd. Er zijn dus roeiers in de sporthal in Australië maar men kan via Zoom en een computerprogramma ook rechtstreeks in dezelfde race virtueel mee racen. Dalsem hoopt daar een medaille te pakken.