Arjan Wiegers klaar voor rentree na jaar hard werken in de luwte

IJSSELMUIDEN - Hij was bij elke wedstrijd en liet geen training voorbij gaan zonder zijn gezicht te laten zien. Ook tijdens zijn lange herstel van een zware blessure wilde voetballer Arjan Wiegers de binding houden met IJVV. “Want als je veel inzet verlangt van je medespelers, moet je ook het goede voorbeeld geven.” Toch hoor je er pas echt bij als je zelf weer op het veld staat en bepalend kunt zijn, weet de aanvaller. Dat moment is aanstaande. 

Wiegers kan weer meetrainen en tevens de fysieke duels aangaan. Na  de winterstop hoopt hij er helemaal te staan. BrugMedia sprak recent met de speler, die meer dan ooit beseft hoe belangrijk voetbal voor hem is. In een ‘eenzaam jaar revalideren’ leerde hij zichzelf nog weer een beetje beter kennen. 

“Zo rond mijn 31e heb ik wel eens gedacht aan stoppen met voetbal. Ik was toen net vader geworden en dat in combinatie met een drukke baan bij Uitgekookt.nl vroeg veel van mij. Nu zal je mij echter niet snel meer horen zeggen dat ik wil stoppen. Ik realiseer mij meer dan ooit hoe belangrijk voetbal voor mij is. Het is voor mij een geweldige uitlaatklep”, begint Wiegers zijn verhaal.

Specialisten

Iets wat hij te lang heeft moeten missen. Wiegers zal het moment in de wedstrijd waarin hij geblesseerd raakte nooit vergeten. “Ik ging een duel aan waarbij ik een blok zette en de tegenstander de bal wilde trappen. Vervolgens kwam ik neer op het kunstgras en draaide weg terwijl ik verkeerd stond.” Het was puur ongeluk, zonder dat een van de spelers wat viel te verwijten. Wiegers: “Ik herinner mij dat ik vrij emotioneel van het veld werd gedragen. Ik voelde meteen dat het mis was.” Al snel werd duidelijk dat Wiegers zijn voorste kruisband had afgescheurd. Het was het begin van een lange periode revalideren. Wiegers: “Ik heb mij meteen omringd met specialisten. Ik ben naar Bergman Clinics in Naarden gegaan, waar ze experts hebben op het gebied van kruisbanden. Hier in Kampen heb ik contact gezocht met fysiotherapeut Patrick Mookus. Hem kende ik nog van mijn tijd bij Go-Ahead Kampen. Patrick heeft mij fantastisch begeleid. Ik heb alle oefeningen op 100 procent gedaan. Op 90 procent kan je ook niet revalideren is mijn mening. Dan blijft die laatste 10 in je hoofd zitten en kan je angst voelen als je weer het veld op gaat.”

Mentaal

Bang om nog weer eens zo zwaar geblesseerd te raken is Wiegers dan ook niet. In zijn carrière als voetballer, die liep van profclub SC Veendam langs meerdere amateurclubs, lijkt het een incident. Wiegers: “Voorheen heb ik eigenlijk nooit blessures gehad, behalve een tik op de enkels en een wedstrijd niet kunnen voetballen.” Het afgelopen jaar was voor hem dus een nieuwe ervaring. En ja, dat was zwaar. Niet alleen fysiek, maar zeker ook mentaal. Wiegers: “Het was best eenzaam en ik had het gevoel niet mee te tellen. Ik ben weliswaar naar alle wedstrijden en trainingen geweest, maar dat is toch heel anders dan dat ze je schouders stukslaan omdat je het winnende doelpunt hebt gemaakt.” Gevraagd naar of het hem ook wat heeft gebracht, antwoordt Wiegers: “Ik besef nog meer hoe belangrijk voetbal voor mij is, maar eveneens dat er meer is. Zo lang als het kan ga ik door met voetballen en tegelijkertijd heb ik nagedacht over andere ambities. De gedachte om later aan de slag te gaan als assistent-trainer is door mijn hoofd gegaan. Hersteltrainer lijkt mij ook heel mooi. Ik weet uit eigen ervaring hoe belangrijk goede begeleiding is en zou het fantastisch vinden om andere spelers daarin te helpen.”  

Een andere, nieuwe gewaarwording, voor Wiegers was hoe frustrerend het kan zijn om aan de kant toe te moeten kijken. Helemaal als de resultaten tegenvallen, zoals dat lange tijd het geval was bij IJVV. De IJsselmuider club won de laatste twee wedstrijden, speelde twee keer knap gelijk, maar beleefde daarvoor een dramatische start puur gekeken naar de uitslagen. Niet zelden werd daarbij gewezen naar (nog) ontbrekende en bepalende voetballers en dan viel telkens de naam van Wiegers. “Dan zeiden ze, ‘maar Wiegers is zo terug’. Ik kan natuurlijk ook niet toveren en verwachtingen brengen druk met zich mee”, zegt Wiegers, om daar tot besluit aan te voegen: “Onder druk presteer ik wel het beste.”