Op weg naar Kampen

Kampenaar Margriet Vonno-Landman vertrok in augustus 2017 als ambassadeur voor Nederland naar Singapore. In De Brug doet zij periodiek verslag van haar belevenissen.

Deze zomer strandde ik op weg naar Kampen bij station Lelystad. Door een ongeluk kon de trein niet verder rijden. Mijn vader stond al op mij te wachten bij station Kampen Zuid, zoals altijd zonder mobiele telefoon op zak, want ik citeer hem: ‘die heb ik nooit nodig’. Daarom was ik extra gemotiveerd om snel alternatief vervoer te vinden en hem niet te lang te laten staan.

Als diplomaat moet je kunnen improviseren en je aanpassen aan veranderende omstandigheden. Nooit bij de pakken neerzitten, maar kijken wat nog wel kan. In de groep reizigers kreeg ik oogcontact met twee dames en toen ik voorstelde om samen een taxi te zoeken en te delen, konden wij nog een vrolijke jonge man toevoegen aan ons gezelschap. Een van de dames kwam uit Kampen, de andere twee hadden Zwolle als basis. 

Gelukkig vonden we snel een taxi en konden we met minimale vertraging op weg naar Kampen Zuid. Het werd een memorabele rit waarin we met elkaar deelden wie we waren en waar we naar toe gingen. Van werken bij de KLM, tot de studie medicijnen tot onze liefde voor onze steden. Het schiep een enorme band.

Toen we arriveerden bij het station werd mijn vader enthousiast begroet door vier mensen. Hij bleek overigens het nieuws van de vertraging en het alternatief al via een keten van mensen gehoord te hebben, dus ik moet toegeven, een mobiele telefoon heeft hij nog niet nodig. De Kamper informatiestroom werkt. 

Die avond mijmerde ik nog wat na over de band tussen Kampen en Zwolle. Mijn opa vertelde mij ooit het verhaal over de Blauwvingers in Zwolle: Kampen kocht de klokkentoren van Zwolle. De Kamper notabelen vonden de prijs eigenlijk veel te hoog en besloten om met stuivers te betalen. Toen de Zwollenaren alles geteld hadden waren hun vingers blauw geworden en gniffelden de Kampenaren. 

De rivaliteit tussen Kampen en Zwolle leverde mooie verhalen op en ook lekkere koekjes: In Zwolle smaken de blauwvingers mij altijd goed. Inmiddels hebben de Zwollenaren Blauwvingers als een Geuzennaam geadopteerd. En nog beter: Kampen en Zwolle zijn geen rivalen meer maar werken samen. Sinds het project ‘Zwolle-Kampen netwerkstad’ is de samenwerking en het onderlinge vertrouwen gegroeid. Dat heeft geleid tot projecten binnen de gemeentelijke organisaties maar ook tot in het oog springende verbeteringen zoals de mooie fietsroutes tussen beide steden. 

Samenwerking levert meer op dan je tegen elkaar afzetten. Dat merk ik in mijn werk bij de Europese Unie. Als Nederland sta ik sterker in Singapore omdat ik voor veel zaken optrek met de collega’s van de Europese Unie landen. Samen vergroot je je invloed en je krijgt ook meer begrip voor elkaar. Onderwijl blijft het ook leuk om te spelen met de verschillen waardoor enige rivaliteit blijft bestaan. Zo zal ik toch kiezen voor Kampen en niet voor Zwolle als mij het mes op de keel wordt gezet. Gelukkig hoef ik dat niet en kan ik een volgende keer in Nederland weer genieten van de fietstocht naar Zwolle om voldaan terug te keren op de Kamper thuisbasis.