Column Ondernemen in Kampen: Waarom ik???

Als mensen plotseling worden ontslagen, door een partner verlaten, ernstig ziek worden of een geliefde verliezen, kunnen de meesten zich na zo’n ingrijpende gebeurtenis wel weer herpakken, ook al is het dan wellicht pas na verloop van (langere) tijd. Maar anderen blijven soms zelfs hun hele verdere leven hangen in woede over wat hun is aangedaan en raken totaal verbitterd. En dat zijn de lastigste mensen om mee om te gaan. 

In mijn werk als advocaat, maar zeker ook in mijn coachingpraktijk kom ik regelmatig dat soort “lastige” mensen tegen. Er zijn mensen die iets vrijwel exact vergelijkbaars meemaken en niet verbitterd raken. Wat doen zij anders? Waarin verschillen de verbitterden van de niet-verbitterden? Wij allemaal maken dingen mee die ons gevoel van rechtvaardigheid ernstig op de proef stellen. Verdriet, ernstig gekwetst zijn en woede zijn logische reacties op zulk “onrecht”, maar bij de meeste mensen verdwijnen die emoties ook wel weer na verloop van tijd.

Mensen bij wie die woede niet verdwijnt, raken verzeild in rechtszaken die jaren duren, blijven al hun onvrede tegenover alles en iedereen en vooral ook ongebreideld en eindeloos uiten via sociale media, enz. Ze moeten en zullen de wereld laten weten welk onrecht hun is aangedaan! Deze mensen zijn vaak niet geneigd hulp te zoeken, omdat ze namelijk vinden dat “de omgeving moet veranderen” en niet zijzelf.  

Waarom ik??
Dat is volgens de bekende Berlijnse psychiater LInden de grondgedachte van verbittering. Er is je iets vreselijks overkomen en het voelt alsof het je met opzet is aangedaan! Het noodlot moest jou hebben en dat maakt je ongelofelijk kwaad en tegelijk ook hulpeloos. Soms zijn deze tegenstrijdige gevoelens van woede en hulpeloosheid nuttig, maar in het dagelijks leven heb je juist weinig aan deze tegenstrijdige emoties.

Waarom moet jou dit overkomen? Het is begrijpelijk dat iemand denkt: waarom ik? Maar even zinnig is de gedachte: waarom ik niet? Verbitterde mensen hebben de neiging om het leed dat hun is aangedaan met zoveel mogelijk anderen te (willen) delen. En ze blijven vechten om uit hun eigen “hersenklem” te komen. Het is moeilijk om op eigen kracht uit die verbitterdheid te komen en het werkt zelfs verslavend.; het blijven herhalen van de gedachte dat ze gelijk hebben en zelf geen verantwoordelijkheid dragen voor hun “onterende situatie”.

Maar voor deze mensen geldt: hoe moeilijk wellicht of ongetwijfeld ook, erken dat het zo is, durf de verantwoordelijkheid voor je eigen levensgeluk weer in eigen hand te nemen, maak je los van het verleden en omarm nieuwe doelen! Probeer om niet langer het slachtoffer te willen zijn. Misschien een ontzettend lastig proces, maar wel een waarbij je zeker geholpen kunt worden. 

Chris Wiekeraad, advocaat-eigenaar Wiekeraad Advocatuur, NLP-coach & voorzitter VOC Kampen